Lichte, bruine ogen staren mij aan, duizelig.
De lijnen in zijn ronde, geschaafde gezicht vertellen mij hoe oud hij is.
De rondbruine kleur laat de opgeslagen Zonnekracht van jaren zien,
Onbewogen en ongestoord verzameld.
In de verte hoor ik de houtvesters van het Natuur Behoud.
‘Kappen met kappen’, denk ik.
(50 woorden)
Twee ogen