Diepe Stilte in de Natuur. Ontspannen en al je gedachten, verwachtingen, waar je van droomt of wat je verwacht, laten vallen. Steeds stiller. Alles wat je ooit dacht, begreep, laten vallen. Steeds dieper in de Stilte met behulp van de levende Natuur en de Spirit van het gebied.
De Diepe Stilte in de Natuur en jezelf laten samenvallen. Open voor de kracht. Open voor de Stem van de Aarde. EarthTalk: de Stille Ruimte voorbij de woorden.
In de Stille Ruimte voorbij de woorden raken we betrokken bij de Vruchtbaarheid van de Natuur. Laat je vullen met Ruimte die je nooit gedacht, gedroomd of verbeeld hebt.
Vruchtbaarheid
Onze relatie met Vruchtbaarheid benaderen we vooral vanuit ons eigen perspectief. Ben ik vruchtbaar? Deze EarthTalk initieerde ik om een ander perspectief in te nemen. De Aarde en de Natuur zijn in zich vruchtbaar. Wat als we deze Vruchtbaarheid als Vertrekpunt nemen? Als een Natuurlijke staat van zijn? En hoe kunnen we dan vruchtbaar zijn, als een intermediair van de Aarde en de Natuur? Met andere woorden: kan deze practice ons helpen om onze gevoeligheid voor de Aarde en de Natuur te ontwikkelen? En op deze manier ons inheemse bewustzijn wakker te kussen? Ons bewustzijn voor de plek waar we wonen en werken? Waar we verantwoordelijk voor zijn?
Als het wil
De Zon laat zich nog niet zien en af en toe is er lichte regen. Het duingebied is stil en uitnodigend. Het zomerseizoen is op haar top nu en tegelijkertijd is de weg inwaarts weer ingeslagen. Heel subtiel nog, alleen op te merken als je werkelijk verbinding zoekt met de Aarde en de Natuur. Gevoelig wordt voor dat stille wenken. De Stilte neemt ons in haar op. Zachtjes wisselen we uit over ‘Vruchtbaarheid’, wat betekent dat voor jou? “Waar wij al heel snel bij kwamen is Liefde. Onvoorwaardelijkheid”. Een ander: “En Ruimte, ruimte om te laten gebeuren”. Iemand: “Als het wil, dan kan het”. Ook: “Actief wachten om te volgen wat er gebeurt. Waar de Vraag van de Aarde en de Natuur ligt. Natuurlijke timing opmerken, zodat je dat wat er te gebeuren staat, opmerkt”.
Opmerken
We kiezen vandaag voor een langere ronde, zodat we Ruimte hebben om langere tijd Stil te zijn. Tussen het oudere duinbos door lopen we naar meer open duingebied. Waar valt je Aandacht op? Achter elkaar lopen in Stilte kalmeert en balanceert. Even doet het me denken aan labyrintlopen, zoals we dat jaren hebben gedaan. Langzaamaan merk ik op hoe de onrust van het reizen en de ontmoeting tot rust komt en verstilt. Hoe we samen synchroniseren.
Onderweg zijn
Ieder van ons wandelt nu in zijn eigen kwantumruimte, waar precies gebeurt wat er te gebeuren staat. Tegelijkertijd is er een synergie en worden we opgenomen in het Veld van de Natuur en de Aarde. De bomen reiken naar ons uit, er vliegen twee Haviken voor ons langs en het landschap ademt een traag tempo voor ons. We zijn onderweg in een groter veld van Vitaal Samenwerken met de Aarde en de Natuur. Voorbij het ‘ik-veld’ nu, afgestemd op een transpersoonlijk doel.
Weldadig is het om op deze manier samen door het landschap te navigeren, onderweg in de Ruimte.
Dagelijkse Ruimte
Op een duinrugje nemen we een flinke pauze. De Ruimte waarin we onderweg zijn, biedt een fijne en ademende begrenzing in het dagelijks leven. Ons gesprek verdiept zich onder andere in taal, communicatie, wie ben je in je werk en wat doe je? De dualiteit in onze taal staat haaks op alle Mogelijkheden in de Ruimte. De meesten van ons merken nu ook veranderingen op in het functioneren van hun brein. De Ruimte en ons brein (Shapeshiften(2): new interface – een nieuw brein voor nieuwe taken) stemmen zich op elkaar af voor nieuwe Mogelijkheden.
De Ruimte inkijken
We zoeken het hoogste punt op van het gebied. Je hebt er een prachtig uitzicht richting Scheveningen en Wassenaar. De valleien rijgen zich één voor één aaneen. Lang turen we in de Ruimte. Wat laten de Aarde en Natuur ons weten?
“Maak Ruimte in je Lichaam”.
Niet alleen ons brein, maar ons gehele Lichaam zal een interface zijn. Tot op het bot. Voor mijzelf is deze Vraag een heel fysieke ervaring.
Reisgenoten
We mogen ons ter Harte nemen, dat we Reisgenoten zijn. Ieder in haar of zijn eigen kwantumruimte. Ieder met zijn eigen uitstaande verbindingen, Mogelijkheden en unieke codes. Hoe sterker we ons zwaartepunt voelen, hoe sterker onze coherentie, des te meer we een interface voor de Stem van de Aarde en de Natuur zijn. Samen onderweg in de Ruimte is vruchtbaar zijn. De Ruimte steeds verder uitbreiden in plaats van die klein te maken en te koesteren voor jezelf of enkele anderen. Juist naar buiten toe gericht, steeds met vreemdelingen de Ruimte uitbreiden. Samen onderweg in de Ruimte.
