Willen we onze gemeenschappen in balans brengen, dan zullen we geld, waarde en behoefte in balans moeten brengen. Geld heeft de plaats van Levenskracht ingenomen. Langzaam zien we nu dan ook dat geldgedreven systemen, groot en klein, aan hun einde komen. Het Leven is er uit geknepen. Ook nieuwe vormen van gemeenschappen, zoals bv Society 4.0 gemeenschappen, moeten geld, waarde en behoefte in balans brengen. Ik zocht een bankje op om mijn ervaringen op een rijtje te zetten en om een beginnetje te maken om de dynamiek tussen geld, waarde en behoefte te verkennen.
Er zitten een aantal Roodborstjes in de ondergroei. Ze tjilpen oorverdovend hard. Zo klein en zoveel lawaai. Als een koopman op de markt.
De Koopman
Zeker Nederland heeft een opdracht om de balans tussen geld, waarde en behoefte te herstellen. Kosmisch (astrologisch) gezien heeft Nederland De Koopman als overlevingsmechanisme. Dat betekent, dat er een diepe bestaansangst ligt rond geld en transacties. Een overlevingsmechanisme dat nu om opHeldering vraagt. Pas daarna zullen we samen een Nieuw Verhaal voor Nederland kunnen maken. Op het moment dat ons bestaan in het geding komt, zien we dat onze verdichting op geld en transacties de Levenskracht weg knijpt, kaapt of misbruikt. Waarde en behoefte verdwijnen uit het verhaal. Nu we als Nederlanders ook nog door een enorme transformatie gaan met alle onzekerheid van dien, is ons overlevingsmechanisme getriggerd en verschijnt De Koopman in al zijn destructieve vervorming op het toneel van onze samenleving.
Geld
“De schoorsteen moet roken”, “er moet wel geld verdiend worden”, “what’s in it for me” en alle afgeleiden ervan, zoals relaties die transacties worden, voor-wat-hoort-wat denken, investeringen die je zelf kan doen bij anderen ophalen, waarde onttrekken door waarde te onthouden en zo verder. Kijk eens door de bril van De Koopman en het kwartje valt. Bij alle keuzes die gemaakt worden òf vooruit geschoven worden, is geld inmiddels leidend geworden in plaats van dienend.
Er is een dikke smoglaag tussen ons en de Levenskracht gekomen. Onze bestaansangst maakt hem alleen maar dikker. We verliezen onze creativiteit, nieuwe ideeën moeten ten eerste geld opbrengen. “Ik zie hier een businessmodel” is de eerste reactie wanneer ik een format voor een Dialoog laat zien.
Willen we werkelijk creatief zijn in de zin van nieuwe wijn in nieuwe zakken, dan zullen we eerst de balans tussen geld, waarde en behoefte moeten herstellen.
Waarde
In de Gemene Goed Economie van Christian Felber (boekbespreking) is niet winstmaximalisatie de drijfveer, maar menselijke waardigheid, solidariteit, sociale rechtvaardigheid en democratie. Het zijn waarden die dringen om voorrang bij onze keuzes. Naar mijn idee zijn deze waarden afgeleiden van de bovenliggende waarde Levensondersteunendheid. Levensondersteunend in de zin van het Leven doordragen van Leven naar Dood naar Leven. Het Leven in samenhang met de fysieke en bewuste Aarde cyclisch en zich ontwikkelend begrijpen en daarop afgestemd handelen. Geld en waarde breng je in balans doordat je bij al je bestedingen en werkzaamheden je je bewust wordt van de waarde Levensondersteunendheid en de afgeleiden daarvan. Wanneer je je geld verdient of besteedt via of aan systemen die niet levensondersteunend zijn, verlies je uiteindelijk zelf je vitaliteit. Je raakt verzand in de smoglaag tussen jou en de Levenskracht. Burn out all over the place.
Behoefte
Wanneer geld leidend en ‘waardeloos’ is, zijn de keuzes nauwelijks afgestemd op de behoefte. Een voorbeeld: het ‘energieplafond’ is bedoeld om aan de behoefte om de hoge energierekening te verzachten, tegemoet te komen. Omdat de toeslag generiek wordt uitgekeerd, krijgt iedereen deze toeslag. Wanneer Levensondersteundheid de waarde is, keer je niet generiek uit. Generiek is dan verspilling. Bovendien stroomt het geld door naar de energieleveranciers, die in deze tijd zeker geen behoefte hebben aan financiële ondersteuning. Verspilling is niet levensondersteunend. Het is destructief.
Nog een voorbeeld: iemand vraagt je een investering te doen in een project, dat hij heel goed zelf zou kunnen financieren. De gevraagde investering is eigenlijk een vorm van reclame, die ik dan ga maken. Is mijn besteding dan levensondersteunend? In plaats van dat er voldoende vertrouwen is in de Levenskracht, dat de creatie zijn eigen weg zal vinden, knijpt de Levensstroom af door een behoefte aan geld, dat heel goed zelf geleverd kan worden. Wanneer de behoefte eigenlijk angst voor schaarste is, knijpt de Levensenergie af.
Wat staat ons te doen in Nederland?
Veel mensen bespreken nu dat de crises die we beleven vooral een bewustzijnscrisis is.
Over welk bewustzijn hebben we het dan? Wat mij opvalt, is dat veel mensen dat uitleggen als “werken aan jezelf”. Het is een uiting van gericht zijn op jezelf, van onze geïndividualiseerde cultuur. Een uiting van je deugt nog niet, nog niet goed genoeg. Een echo van religieus denken op basis van schuld en schaamte.
Hoe zou het zijn wanneer je jezelf zou ontwikkelen in samenhang met het besef dat jij het Leven doordraagt?
Bewust ervan zijn dat je levensondersteunende keuzes maakt? En dat alle leerlessen die daar bij horen, dat dàt de groei van bewustzijn is die nu nodig is? Dat het gevraagde bewustzijn het besef is dat wij hier in Nederland geld, waarde en behoefte in balans dienen te brengen willen we het Leven doordragen en vernieuwen?
Met al die pijnlijke en angstige momenten in en tussen mensen die dat met zich meebrengt?
Balanceren
Balanceren van geld, waarde en behoefte is een practice. Je kunt er dagelijkse mee bezig zijn. Ik leer van de ervaringen die ik dagdagelijks opdoe, waarbij ik steeds die triade voor ogen houd. De leidende waarde voor mij is levensondersteunendheid. Dat is voor mij het vertrekpunt. Vervolgens kijk ik naar welke behoefte er leeft. Vul ik een gat, schaarste of is er een wezenlijke behoefte om het doordragen van het Leven te ondersteunen of te verrijken? Of houd ik een destructief systeem overeind?
Zo oefen ik dat mijn geld diendend en levensondersteunend is en draag ik naar vermogen bij. Geld dat ik op een levensondersteunende manier heb verzameld, naar behoefte en op waarde geschat.
Naar huis
De bladeren knisperen onder mijn voeten. Heerlijk om zo te schuifelen door de herfstbladeren. De zon is lekker warm, ik ben wat koud geworden op mijn bankje. Nog wat mijmerend wat de balans tussen geld, waarde en behoefte ons kan brengen.
Ik vermoed dat het voor Nederland een route naar duurzame Vrede zal zijn. Een andere opstelling naar Europa, NATO, VS.
Blijven dromen, fluister ik. Onze Pure verbeeldingskracht is immens en ongelooflijk krachtig.