Glinsterend komt de Geul mij tegemoet. Kleine stroomversnellinkjes babbelen met de omgeving. Meanderend, dan weer wat breder, dan weer wat smaller. Een paar weken geleden vond ik een klein boekje ‘De Geul van bron tot monding‘ van Olaf op den Kamp. Ik vond er 10 prachtige rondwandelingen, dagelijks een stuk langs de Geul met een ronde door het achterland. Zo zou ik de groene ader van het Zuid Limburgse Heuvelland kunnen verkennen. Als snel doet zich de vraag voor: Stroomopwaarts of stroomafwaarts? Naar de bron toe of er vandaan?
‘Vitale vissen zwemmen stroomopwaarts, dode vissen drijven stroomafwaarts’ – VissersWijsheid
Stroomopwaarts
Nu zoveel mensen zich in hun leven laten inspireren en leiden door een bron van afleiding, verleiding en misleiding, is het heerlijk om dat Veld van Bron-water te activeren. Ja, met bubbeltjes. Bubbeltjes in je Leven, wanneer je je laat leiden door je eigen Bronverbinding en je eigen helende vermogen. Ik voel al snel de impuls om stroomopwaarts te gaan. Mijn wandeltocht is een korte reis naar Puurheid. Naar volgende velden van Helderheid. Steeds kalmer, openheid.
Ik besluit iets voorbij Schin op Geul te starten, even voorbij de drukte van Valkenburg. Tijdens deze eerste etappe wandel ik door het prachtige Gerendal, een prachtig weide dal (Orchideeën!) omkaderd met lome hellingbossen. Vanaf daar stroomopwaarts.
Welke bron?
De reden van mijn wandeling is om te contempleren op de vraag waarom het dwaalspoor van de afleiding, misleideng en verleiding zo aantrekkelijk lijkt. En dan in het bijzonder het dwaalspoor van het kunstmatige en technocratische narratief. Onze bestuurders hebben inmiddels een reflex om wat zich maar voordoet te hanteren via technologische en digitale routes. In beide routes zit de verleiding van gemak, de afleiding van veelheid van data en de misleiding van waarheid. Deze manier van kijken naar de werkelijkheid heeft onze wereld hoe dan ook onttoverd. Het is een bron zonder bezieling, magie en heiligheid. Een invloed, die al eeuwen lang op onze planeet aanwezig is en die via het oude Aarde raster en onze ‘waters’ (bloed, lymfe, hersenvocht en fascia) ons verleidt, afleidt en misleidt. Je ziet het gemanifesteerd in religie, ideologie, wetenschap en politiek. Het plaatst zich voortdurend tussen ons en de Bron.
De Zon achter de Zon
De eerste ontdekkingen hierover deed ik eind jaren 00. Na een reis naar Jeruzalem en een Opstelling met het thema Bloed vertrok ik naar Peru. “Zoek de Zon achter de Zon” was de Vraag. Langzaamaan ontvouwde zich de technologie (via onze ‘waters’) van de Zon van de religies, de Zonnekoningen, Jupiter: de Zon van het monotheïsme, die de toegang tot de Galactische Zon heeft afgesloten.
Talloze keren heb ik in de jaren het Gebed van de 7 windrichtingen van de Maya’s gesproken tijdens ceremonies. En telkens voelde ik de kracht van de Galactische Zon. Het heeft voor mij het pad geopend naar Puurheid, naar mijn eigen Bronverbinding. Niets plaatst zich tussen mij en de Bron.
De Zegening vanuit de Centrale Galactische Bron, die overal en tegelijk Aanwezig is. Moge alles gekend zijn in het Licht van de wederzijdse Liefde, zodat we zonder angst en verlegenheid durven Lief te hebben (bewerkt) – Uit: Het Maya Gebed van de 7 windrichtingen
Puurheid
We zullen de Puurheid van de Bron alleen kunnen ervaren en Belichamen wanneer we werkelijk Stroomopwaarts willen reizen. Als vitale vissen. De Puurheid van de Bron tegemoet. We hebben te beseffen dat onze waters vervuild zijn, net als die op onze Planeet. Wanneer we onze waters opHelderen wordt ons bloed weer krachtig en kan het de levenskracht en het Licht van de Zon achter de Zon weer opnemen. We zullen nooit meer bloed vergieten dan voor Nieuw Leven. We zullen ons lymfevocht ontdoen van emosmog, die erin geplaatst is door de illusie van angst, schuld, schaamte en zelfafwijzing. Ons hersenvocht en het vocht van de wervelkolom zullen weer antennes worden, waarmee we contact maken met de Aarde en alle Leven om ons heen. En onze fascia zullen opgeHelderd worden van alle trauma’s op een veilig en onvoorwaardelijk bestaan van generaties terug. Ga Stroomopwaarts!
Zij die stromen zoals het Leven stroomt, hebben geen andere kracht nodig – Lao Tzu
Sereen
Hoe verder ik wandel, hoe serener het landschap wordt. Stiller ook. Ofschoon het heel droog is geweest, stroomt er levendig water door de bedding. Het is heerlijk om van tijd tot tijd op een bankje de dagelijkse opbouw van de energie te volgen. Ik geniet van de lussen door het achterland, waar oude aardelagen ‘dagzomeren‘, zodat je levendig contact kunt maken met de tijden dat er IJs lag in het huidige Nederland. Met de structuurkrachten die het landschap hebben gevormd en haar haar waterlopen hebben gegeven.
Thuisgevoel
Grappig. Op de één of andere manier heeft mijn meanderen door het landschap iets van het lopen van een labyrint. Het veld van Ruimte en Vrijheid is dan ook nog zo Levendig na het labyrint van 21 juni. De laatste dagen glij ik steeds verder in de waterige processen van alles wat met Geboorte te maken heeft. Zelfs tot in het voor-fysieke. Voorbij de woorden. Het roept een bijzonder Thuisgevoel op. Het Thuisgevoel van Levende Waters, Living Waters. De Puurheid die bij de Bron ontsloten is om uit te stromen. Via onze ‘waters’. En via de Meren van onze Planeet.
Water, water, de rest komt later.
