Het verlangen naar “gelijkgestemden” is een diep menselijke behoefte aan Thuisgevoel en Verwantschap. De coronamaatregelen hebben dat verlangen aangescherpt. Losgedwongen uit onze oude verbanden en door social distancing (!) zochten we veiligheid bij gelijkgestemden. In die fase vooral online, omdat we elkaar niet meer mochten zien en bezoeken.
Ondertussen ontstonden er juist door die zoektocht onder de radar allerlei initiatieven van mensen die elkaar juist gingen zien, ook al kenden ze elkaar nog niet. “Fijn om onder gelijkgestemden te zijn”. Het fascineerde mij: waartoe zoeken mensen elkaar op?
Langzaam rijpte mijn vraag en onderzoek: zijn de gelijkgestemden van nu en Vitaal SamenWerken ‘het nieuwe normaal’?
Gelijkgestemden en communities
Er zijn groepen van gelijkgestemden ontstaan, eenvoudigweg omdat ze het fijn vinden om bij elkaar te zijn. Ze zoeken en waarderen de verbinding die ze voelen. Mensen genieten van het samenkomen en ze proberen gewoon te zijn. Vaak doen ze dingen samen: wandelen, (moes-) tuinieren, eten, allerlei persoonlijke zaken bespreken en hoe ze in hun persoonlijk leven met de nieuwe kunstmatige situatie in de wereld omgaan. Er is een losse structuur. Je zou deze groepen communities kunnen noemen, omdat ze volledig zijn afgestemd op de behoeften van elkaar. Dat is waartoe ze samenkomen. “We proberen niet de wereld te veranderen”, zegt de coördinator van een wandelinitiatief hier in de stad.
Gelijkgestemden en ‘organisaties’
Er zijn ook groepen van gelijkgestemden ontstaan, eenvoudigweg omdat ze hun bedrijvigheid en inkomsten in gevaar zien komen. De markt verandert door overheidsingrijpen. Volgens mij kan in deze groepen de coöperatieve gedachte ontstaan. Gelijkgestemden verenigen zich in een coöperatie, waarbij ze het denken in termen van concurrentie en competitie langzaamaan loslaten.
Veel van deze groepen van gelijkgestemden draaien toch nog steeds primair om geld: “Er moet wel geld verdiend worden”. Wat de strakke gerichtheid op geld voor de levenskracht en vitaliteit betekent, beschreef ik hier. Zelfs het organiseren van deze coöperaties kan een verdienmodel worden. Onze zucht naar het vermarkten kent geen grenzen. In mijn woonplaats concurreren de yogascholen elkaar de tent uit. Hoe zou het zijn wanneer gelijkgestemden zich verenigen in een coöperatie met als gezamenlijke intentie een gezonde stadbevolking?
Gelijkgestemden en Vitaal SamenWerken
Vitaal SamenWerken combineert het beste van de twee: er is een gelegenheid om samen te komen, er is een losse structuur en er is een gedeelde intentie om iets te laten bewegen wat we graag in de wereld zien. Er is veel aandacht voor de relaties, die draaien om vertrouwen, delen en care. Je neemt je hele Hart mee bij wat je doet. De gedeelde intentie is leidend en op de één of andere manier hebben de deelnemers besloten om samen te werken aan een transpersoonlijk doel.
Wat ik allemaal verzameld en ontdekt heb in mijn projecten rond Vitaal SamenWerken wijst in de richting dat er een proces is hoe gelijkgestemden elkaar in een dergelijke groep vinden. Het draait vooral om de keuze wat je cultiveert.
Wat cultiveer je?
Vitaal Samenwerkende netwerken kunnen impact cultiveren door hun relaties en onderling vertrouwen te cultiveren. Dat is anders in klassieke netwerken, waar de structuur en het eigen belang vooraf vastliggen. Iemand heeft dan met een bepaald doel voor ogen de structuur ontworpen.
In Vitaal Samenwerkende netwerken cultiveer je een context, waar de structuur tevoorschijn komt uit het kruispunt van de mogelijkheden van de deelnemers. Uit de dingen die zij belangrijk vinden, waar ze om geven en waar toe ze in staat zijn om bij te dragen. Vitaal SamenWerken gaat om het cultiveren van de mogelijkheid om samen te komen op basis van een gedeelde intentie. De Vraag die dan rijst is: Waarom zou je jezelf zien als onderdeel van deze gedeelde, transpersoonlijke intentie? Welke relatie wil je aan gaan? Voel je voldoende vertrouwen?
Netwerken komen en gaan.
We bewegen meer en meer naar een samenleving van Vitale netwerken. We zoeken samenwerking via een web van betekenisvolle relaties en niet meer via een machtsstructuur. Dat wat indirect handelt (oa emergente energievelden), interne motivatie, en een gedeelde intentie is de bron van hoe we samenkomen. En hoe we kiezen wat we samen doen. Dit is een heel andere oriëntatie dan de oude structuren: ik betaal jou voor wat jij doet. Of via dit netwerk kan ik mijn workshops uitzetten. Een uitwisseling die niet langer werkt. Mensen verlaten netwerken en organisaties die hun menselijkheid minimaliseren tot ‘leveren’.
Nieuwe structuren
Oude netwerken en organisaties worden gedefinieerd door structuren. En de structuur definieert mijn plaats in deze structuur. In Vitaal Samenwerkende netwerken is de structuur losser.. Er is een relatie met een emergent betekenisveld en deze relatie is de gedeelde intentie. Omgekeerd ook: De gedeelde intentie brengt een Veld samen in het netwerk. Het leidende principe van dit netwerk is dit Veld, de gedeelde intentie. En het dialogische proces gaat over hoe we samenkomen en hoe en wat we doen rond deze gedeelde intentie. Dat is iets anders dan een community: ik doe mee omdat ik jou of ons aardig vind. Nu leren we omgaan met het spanningsveld tussen losheid en structuur, tussen mijn belang, gezamenlijk belang en transpersoonlijk belang.
De structuur van een Vitaal Samenwerkend netwerk is gebaseerd op de diepte en hoeveelheid van verbindingen die mensen hebben. Zodat informatie, ervaring en wijsheid beginnen te stromen tussen de verbindingen, tussen de relaties.
De Vraag is dan: hoeveel verbindingen heb je en hoe diep zijn die verbindingen?
‘Het nieuwe normaal’
Hoe kunnen Vitaal Samenwerkende netwerken verandering creëren? Cultiveer verbinding, cultiveer de mogelijkheden om elkaar te ontmoeten en coördineer de verschijnende en opkomende acties. De mogelijkheden om nu te verbinden zijn eindeloos. De mensen kunnen in en uit netwerken vliegen, afhankelijk van hun mogelijkheden, levensomstandigheden en beschikbare tijd, zodat er altijd nieuwe mensen zijn om mee te connecten. Er circuleert aldoor nieuwe informatie, mensen doen zo voortdurend nieuwe dingen.
Al deze mogelijkheden voor Vitaal Samenwerken moet je blijven cultiveren en coördineren.
Als we dit proces voortdurend kunnen koesteren, dan kan het onderdeel zijn van systemchange, die in lijn is met de oorspronkelijke gedeelde intentie.
Een Levend proces
Via de gedeelde intentie ontstaat er een wederzijds Veld van begrip. De gedeelde intentie ligt niet vast. Het is in zichzelf een levend proces. Het is Levenskracht dat we samen vasthouden. Ook komt er wederzijds begrip wat deze gedeelde intentie in een breder perspectief betekent. Hoe organiseren we dan ons Veld van begrip, zodat we de gedeelde intentie kunnen vasthouden en bewaren en dat we impact kunnen hebben op levensondersteunende veranderingen? Zijn gelijkgestemden en Vitaal Samenwerken ‘het nieuwe normaal’?
