Illusie en focus, dat is waar mijn Reisgenoot vandaag tijdens een Natuurbeleveniswandeling over wil spreken. Zij reageert op de nieuwsbrief van 8 juni: ‘De wereld bestaat alleen in de verbeelding’. Wat haar fascineert is de vraag die ik daarin opwerp: Wat wanneer we onze verbeelding alle ruimte zouden geven en we werelden binnengaan, die we nog nooit eerder bezochten? Dat we buiten onze nauwe bandbreedte van deze tijd-ruimte kunnen verbeelden?
We ontmoeten elkaar op een dag in juli, die start met ongelooflijke regenbuien. De Boerderij van Meyendel heeft aan ons de eerste gasten.
Onze tijd-ruimte
De werkelijkheid waar de meeste mensen in leven is de tijd-ruimte realiteit. Onze realiteit is beschreven en wordt beleefd in termen van tijd en ruimte. Onze tijd is lineair en onze ruimte is begrensd. Tegelijkertijd zijn er nu mensen, die ervaringen hebben van ‘uit de tijd gaan’ of tijdloosheid en ervaringen van onbegrensdheid. En dan niet onbegrensde mogelijkheden of vlucht, maar een gevoel van zonder fysieke of sensorische begrenzing. Ikzelf had bijvoorbeeld een aantal jaren terug een ervaring, dat ik dromend onder water was en door mijn huid heen kon ademen. Of een ervaring van tijdloosheid, het was in Zuid-Frankrijk liggend op een muurtje op een winterdag met lichte sneeuw, dat ik in een slaap viel en een ervaring had dat ik door de tijd en begrenzing van de Dood ging.
Beperking en begrenzing
Vooralsnog zijn de meeste mensen in de tijd-ruimte realiteit en beleven een illusie. Een illusie van beperking waar we weliswaar voorbij aan het evolueren zijn. Dat is precies wat mijn Reisgenoot aan het beleven is. Zij voelt hoe de beperkingen en begrenzingen van tijd en ruimte aan het oplossen zijn en begrijpt steeds beter dat dit de originele staat van Zijn is. Samen praten we over hoe herinneringen en oude verhalen steeds minder belangrijk worden of een rol spelen. Hoe ‘oude’ inhoud aan het verdampen is. Waarbij het soms ook wel wat chaotisch en wiebelig kan zijn. Het is zondermeer een fascinerend proces en struinend over de smalle duinpaadjes geven we alle ruimte aan deze ervaringen. De oude herinneringen en verhalen zijn een weerspiegeling van illusies.
Neutraliteit
Eén van de bijzondere ervaringen bij het verlaten van de beperking en begrenzing van de tijd-ruimte realiteit is een weldadig gevoel van neutraliteit. Mijn Reisgenoot maakt in haar familieverband een flinke verandering mee. “Ik kijk er natuurlijk naar, ik luister ook en ik merk dat ik er los van ben. Ik hoef het niet af te wijzen of oké te vinden, ik hoef er niets mee te doen”. En deze doorleefde neutraliteit maakt dat je tegelijkertijd tòch warm en betrokken verbonden blijft. Het is geen instrumenteel trucje van neutraal, tolerant of inclusief zijn. En het is beslist geen onverschilligheid: ‘dat is jouw ding!’.
Verbeelding
De wereld bestaat alleen in de verbeelding. Dat is wat lastiger te doorgronden. Duidelijker wordt nu dat onze realiteit een beeldcultuur is. Onze informatiecultuur is beeld: filmpjes, identiteit, politiek, media. We zitten gevangen in en beperkt en begrensd door verbeelding van wie we zijn. Zelfs het beeld van ons lichaam en wie zijn is een beeld. Een beeld dat verschijnt op het moment dat we geboren worden. Een beeld waar cultuur vanuit en via spreekt, familielijnen, de plek waar je geboren bent en wat je mogelijkheden zullen zijn. Opgroeiend wordt dit beeld steeds verder geconstrueerd: opvoeding, de ideologie van je ouders, onderwijs en vriendenkeus. Later mogen we deze verknoping met heel dit beeld weer helemaal gaan lospeuteren. Wie ben ik?
Wie ben ik?
Beeld is niet altijd verkeerd uiteraard, maar we denken dat het het enige is dat er is. En dàt is een illusie. Origineel zijn wij een trilling van Liefde, Pure Liefde. Dat is wat we ten diepste zijn. Alle marketing en reclame ten spijt dat de coach je in 7 stappen brengt bij wie je bent, het blijft opnieuw een beeld. Een beeld waarmee je kan interacteren met de wereld van beelden. En dat kan heel nuttig zijn, bijvoorbeeld om geld te verdienen of om een geliefde te vinden, maar het blijft een beeld. Een beeld in de beperking en begrenzing van de tijd-ruimte realiteit. Waar ligt de Ruimte en Vrijheid? Hoe gaan we om met illusie en focus?
Ruimte en Vrijheid
Voorbij de tijd-ruimte werkelijkheid ligt de Ruimte en Vrijheid van andere werelden. Werelden voor je, achter je, naast je, boven je en onder je. Werelden van alles dat leeft: stenen, planten, bomen, dieren en mensen. Van Water, Aarde, Lucht en Vuur. Werelden van het Bewustzijn van de Aarde en de kosmos. Van alle Liefde die een vorm heeft aangenomen. Leven dat je voelt wanneer je uit de beperking en begrenzing reist. Een meerdimensionale realiteit. Wàt een Ruimte en Vrijheid!
De wereld zit vol magische dingen, geduldig wachtend tot onze zintuigen scherper worden – WB Yeats
De Eik
Het regenfront heeft langzaam plaats gemaakt voor een zonnetje. Het groen glinstert tussen de begroeiing. Op een smal paadje worden we terug geroepen door een geweldige Eik. Langzaam gaan we op in zijn omhulling. Waarom meldt hij zich?
Zijn enorme stam is ruw en sterk dooraderd. Krachtig is zijn uitstraling en in de verbinding versterkt hij onze wervelkolom, hypofyse en pijnappelklier. Scherper nu, focus. Helderder om de illusie te zien en focus om het pad naar Ruimte en Vrijheid te zien. Heldere communicatie: neezeggen en terugduwen, waar de illusie afleidt, verleidt en misleidt. Steeds meer Ruimte en Vrijheid in je lichaam, je emoties, je denken en je verbindingen met de Grotere Bewegingen. Scherper nu, focus.
Je ziet de illusie pas als je uit de illusie bent.
