Zijn we immuun voor verandering? Als er geen duidelijke weg voorwaarts is, moet je de immuniteit voor verandering onderzoeken. Het is dan de moeite waard om veel energie te steken in het creëren van Mogelijkheden om verandering te oefenen. Zelfs als de uitkomst of de beloning onzeker is. Op Avontuur dus.
Liever luisteren? klik hier
Wat kan helpen om immuniteit voor verandering te overwinnen, is onderkennen dat we kunnen en moeten handelen in drie verschillende werkelijkheden. Die werkelijkheden lopen door elkaar heen en hebben ieder hun eigen ontwikkelingsvragen. Die ontwikkelvragen kunnen ons verder helpen in ons bewustzijn van verandering. Er waren heerlijke bankjes, onderweg in de Eifel, waar het goed toeven was voor mijn onderzoek van verandering. Ik heb mij ook laten inspireren door het werk van Bill Sharpe: The Three Horizons framework.
De aard van vastlopen onthullen
Het wereldbeeld van de financiële en technocratische elite is ongevoelig voor de verandering van perspectief en handelingspraktijk die nu nodig is om om te gaan met de enorme opHeldering die er gaande is. We zien hoe systemen hun oude verband verliezen, verbanden gebaseerd op macht, schaarste en schuld. Geheel in overeenstemming met de kosmische ordening van de overgang naar een volgend tijdperk.
In de Stilte zie ik dat andere, mogelijke toekomsten niet zo somber zijn, maar ik zie ook dat haalbare en wenselijke toekomsten nog uitschieters zijn. Ze zijn nog weinig herkend in de context van het wereldbeeld van onoverwinnelijkheid dat we vandaag de dag hebben en van de waanvoorstellingen en machtsconcentraties die we nu zien.
De moderniteit van het geloof in de rede, de wetenschap, het vooruitgangsdenken, technologie en onze fixatie op eenzelfde toekomst, het is een weefsel dat we al honderden jaren met elkaar geweven hebben. Dus, zijn we immuun voor verandering geworden? Hoe kunnen we open blijven voor de toekomst?
Open blijven
We moeten open blijven voor de mogelijkheid dat ons gevoel van normaal leven, de wereld waar we van houden weleens geweld zou kunnen aandoen. De toenemende, opgelegde en voor velen comfortabele kunstmatigheid is immers niet voluit levensondersteunend. Het volgt de Natuurlijke principes niet. Vaak ont-kennen we deze Wijsheid. Veel mensen zijn immuun geworden voor de gaande transformatie van geest en hart, voor een hernieuwde perceptie van onze werkelijkheid en voor een nieuwe waardeopvatting die recht doet aan Nature Intelligence.
Uitdaging
De toekomst dringt bij ons binnen, om zich in ons te transformeren, lang voordat het gebeurt.
Rainer Maria Rilke: Letters to a young poet, 1929)
De uitdaging is om de scha(n)de van dit technocratische wereldbeeld op korte termijn te minimaliseren door de gevoeligheid voor verandering te vergroten. Bijvoorbeeld door de aard van het vastlopen te onthullen, opHelderen waar we het spoor van Nature Intelligence zijn kwijtgeraakt. En door tegelijkertijd een beweging te smeden die de transformatieve taak in de gemeenschap op zich neemt. Bijvoorbeeld de mogelijkheid om met elkaar het publieke Gesprek te voeren over een toekomst voorbij de huidige opgelegde narratieven. Plekken waar we ons kunnen buigen over de drie ontwikkelingsvragen, die voorliggen om gevoeligheid voor verandering te helpen laten groeien. Laten we nu eens kijken naar de ontwikkelingsvragen.
Wat sterft er?
Wat sterft er in de wereld van business as usual? En wat kunnen we doen om het loslaten te vergemakkelijken, zodat het rustig verdwijnt? Wanneer we eenmaal herkennen dat bijvoorbeeld onze democratie voorbij herstel stervende is, wat kunnen we dan doen om het rustig te laten gaan? Wat moeten we laten om het eindeloos rekken van een levenloze toestand te voorkomen? Gaan we ons mengen in eindeloze debatten over ‘rechts-links’? Waar laten we ons nog mee in, wat snoeien we weg? Wat is van waarde dat we willen bewaren en laten meereizen? Wat kunnen we aan overmatige voorzichtigheid, bescherming en organisatie, kenmerken van ons huidige bestuur, verruimen naar plezier, meer risico, en zelforganisatie? Hoe voorkomen we ontheemding en vervreemding? En hoe stimuleren we Thuisgevoel en verwantschap?
Ja, we gaan heel veel achter ons laten, veel loslaten. We kunnen eenvoudigweg niet alles meenemen. Loslaten geeft rust.
Wat ontwricht?
Wat ontwricht business as usual en wat doen we om dat te versterken? En benutten of te zorgen dat het niet alsnog gekaapt of gedempt wordt door business as usual? In ontwrichting schuilt een reëel potentieel om een betere wereld te creëren. Maar veel van de initiatieven in deze werkelijkheid zijn door financiering en regelgeving nog doordrenkt met de geest en de schaduwen van de moderniteit. Vaak zijn dergelijke initiatieven opgeslokt door oude organisatievormen (stichting bv). Of is het beste van dergelijke innovatie steevast gekaapt door ordinaire macht en teruggeleid naar de logica van de moderne economie. Innovatie moet zich dan zo in de oude wereld bewijzen, een paradox. Veel nieuwe media, non-profitorganisaties, bewegen zich in dit domein. Ze zijn in hun voortbestaan afhankelijk van donaties. Zonder visie en macht dreigen ook zij weer te verdwijnen in de oude wereld.
Wat wordt er geboren?
Wat wordt er geboren en wat kunnen we doen dat het goed landt? Dit vraagt van ons dat we opmerken wat generatief is. Dat wil zeggen iets dat het vermogen heeft om te worden, ipv van al iets te zijn. Gevoelig worden voor voortekenen, voorbodes en gebeurtenissen die hun schaduw al vooruit werpen. Maar ook inzicht waar je de regels en wellicht plichten dient te overtreden om werkelijk een goede landingsplek te creëren. Krachtig buiten de gebaande paden durven gaan, als dat nodig is voor geboorte, nodig voor datgene wat er aan het worden is. Ook gevoelig worden voor de communicatie van Nature Intelligence, zodat we in lijn kunnen komen met Natuurlijke principes en aanvoelen wat wij daar aan bij te dragen hebben..
Het is absoluut noodzakelijk, dat we sensitief zijn voor wat er staat te gebeuren: namelijk het ontstaan van oneindig veel ruimer bewustzijn, de Aarde die zichzelf vernieuwt en een diep verlangen naar gemeenschap.
‘Goed landen’ betekent óók de landingsplek goed afschermen voor impulsen uit business as usual. En om aan de ontwrichtende pogingen te ontsnappen. Bijvoorbeeld wanneer de nieuwe taal gekaapt wordt of door juist de oude taal (‘Leiderschap’, ‘duurzaam’) op te dringen.
Goed afschermen gebeurt doordat je de frequentie van jezelf en dat wat er te gebeuren staat op één lijn brengt. Met kalme en open Helderheid. Dan verschijnt vanzelf de nieuwe taal, een nieuwe Staande Kracht die onverzettelijk is en Avontuurlijkheid. Om wèrkelijk de diepgang en de Stilte van dat wat er te gebeuren staat te laten landen. Zijn we immuun voor verandering? Nee, niet meer, in déze werkelijkheid van wording.
Liever luisteren? klik hier