“Wat zou Liefde doen”, vroegen wij ons wandelend door het duin af. Wat zou Liefde doen wanneer verbinden niet meer gaat, wanneer verbindingen onder druk staan, wanneer er een onoverbrugbare kloof van onbegrip, onzekerheid en angst is ontstaan.
Luisteren als daad van Liefde
Daags na de Nieuwe Maan van augustus wandel ik door Meyendel met Julia van de Griendt. Julia ging graag in op mijn uitnodiging voor Dialoog in de Duinen. Ik hervat mijn onderzoek naar verbinden in veranderende tijden. Ik heb Julia leren kennen in het Dialoog Netwerk Nederland. In een break-out room raakte zij mij met haar initiatief in de bibliotheek van Tilburg om vrouwen met elkaar in Gesprek te brengen. Wat me raakte was hoe zij luisteren als een daad van Liefde voorleeft. Julia heeft luisteren tot de kern van haar leven en werkzaamheden gemaakt. “De wijze waarop je luistert, bepaalt de kwaliteit van je persoonlijke en professionele relaties”. Raak!
Buienradar krijgt geen gelijk: we lopen geregeld door de Zon en genieten van deze uitbundige zomer, waar het groen en de bloemen nog niet van wijken weten.
Thuisgevoel
Al snel vinden we ons gezamenlijke Vertrekpunt vandaag. We komen te spreken over ‘Thuisgevoel’. Waar is de Plek op deze planeet waar jij je heel thuis voelt. Waar je kan zijn wie je bent, waar je als vanzelf heel open kan zijn. Bij Thuisgevoel ervaar je dat je gedragen wordt door de Aarde en het Leven. Dat je je laat wiegen op de stroom van het Leven. Dat vraagt veel ervaren veiligheid, vertrouwen en voelen en dat is niet zo vanzelfsprekend voor veel mensen. We hebben eenvoudig die Dragende Kracht niet goed gevoeld bij onze moeders. Dat kunnen de meeste moeders ook niet meer. Dit is onze huidige, menselijke conditie. Ikzelf en vele cliënten die ik heb gezien waren hun leven bezig om de schok van de landing op Aarde te verwerken, omdat ze niet als vanzelfsprekend een Thuisgevoel, een Dragende Kracht via hun moeders konden ervaren of door de conditioneringen van onze samenleving kwijt raakten.
Dat delen wij, zo’n bewust Thuisgevoel. Ik herken ook de ontroering, de Dragende Kracht van het Land en de Vrijheid om jezelf te zijn zonder eisen uit de samenleving. Mijn Thuisgevoel is in Zwitserland, ik schreef er hier al eens over.
Aan Zee
Julia heeft het Thuisgevoel aan Zee. Aan de kust van Walcheren. Al van kinds af aan is zij op vakanties aan Zee in Zeeland. Weer of geen weer, altijd op het strand, schelpjes zo groot zoeken als je nagel, kuilen graven en eindeloos spelen in het water. En altijd is daar de Wind. Hier ervaart zij geen ‘luctor et emergo’, hier is rust, welkom en dragen door het Land. “Het Land wil altijd vriendelijk voor je zijn. Het Land blijft vriendelijk, ook al storm en raast het”. Julia heeft een diepe verbinding met het Land van haar Thuisgevoel. Het ontroert haar als zij erover spreekt. Het Land helpt haar om zich te openen en meer zichzelf te zijn. Dit Land is haar Thuisland, haar wezensplek. Hier ervaart zij het Thuisgevoel.
De gedissocieerde samenleving
“Voorbij Middelburg hoeft er niets. Ik kan mij laten dragen door het Land, de Wind en de Ruimte. Landinwaarts vraagt het leven van alles. Daar komen de eisen van de samenleving. Die gedissocieerde samenleving zie je aan de talloze frietfabrieken langs de snelweg”.
Wanneer we de gedissocieerde samenleving verder onderzoeken merken we de talloze verbroken verbindingen op. Corona heeft dat zichtbaar gemaakt. Onze relaties staan op het spel: met onszelf, de ander, de Aarde als levend bewustzijn, met dieren en planten (bomen!), met de samenleving, onze gezamenlijke bestemming als mensheid en met de grote bewegingen in de kosmos.
Van Nature zijn wij gerelateerde wezens. We zijn ongelooflijk ver afgedreven van deze Natuurlijke gerelateerdheid.
Wat zou Liefde doen?
Urgentie
Op één van de bankjes praten we verder over urgentie. Wat is met name urgent? Het verlies van relaties, van gerelateerd zijn aan en in het Leven, is eenvoudigweg niet met het Leven verenigbaar. In de relatie zit de betekenis, niet in de afzonderlijke delen. Wanneer je niet gerelateerd bent, kunt je niet voelen wat er aan de andere kant van het lijntje gebeurt. Als je geen relatie ervaart met varkens behalve dat je de karbonaadjes opeet, voel je niet het leven van de varkens. Wanneer je geen relatie ervaart met bomen, voel je niet dat je een gemeenschap van bomen omkapt. Als je geen relatie ervaart met het levende bewustzijn van de Aarde, voel je niet hoe de Aarde ons draagt met een ongelooflijk fijnzinnige intelligentie en Wijsheid. Het is zo urgent dat relaties betekenis krijgen. Wanneer krijgt een relatie betekenis?
Betekenis
“Wat zou Liefde doen?” Liefde gaat voor het hoogste goed van àlle betrokkenen. Alle relaties, met wie of wat ook maar, staan in teken van het hoogste goed voor àlle betrokkenen. Liefde gaat voorbij aan uitsluitend persoonlijke doelen, aan non-persoonlijke doelen die niet gaan voor het hoogste goed voor àlle betrokkenen. Liefde kent transpersoonlijke doelen: onvoorwaardelijk gunnen van ontwikkeling van de essentie, potentie, puur omdat het kan. Puur Plezier, Vreugde en Vrijheid. Liefde spreekt zich uit voor het Doordragen van het Leven.
Veiligheid, vertrouwen, voelen
Hoe geven we weer betekenis aan alle relaties, menselijk en niet-menselijk? Wat zou Liefde doen?
De eisen van onze maatschappij, de nadruk op denken en ratio en de grote verangstiging van onze samenleving heeft het voelen goeddeels buiten spel gezet. Wat is ‘voelen’ dan? ‘Luctor et emergo’ is een overlevingsstand. Vaak is het eenvoudigweg té onveilig en niet vertrouwd om ten diepste de relatie in zijn volle betekenis en essentie te voelen en tevoorschijn te laten komen. De strijd met het water, met onze emoties en trauma’s, heeft onze relaties uitgeput.
De Beuken
De groep oude Beuken geeft haar wortels prijs op het schuine duin. Ze staan ineen verstrengeld bij elkaar. Hun energie valt als een deken over ons heen. Wanneer je over de wortels kruipt kun je in een holletje middenin de Beuken staan. Helemaal Beuk.
Beuken zijn lunaire bomen en de Beuken hebben met Nieuwe Maan de nieuwe energieën al opgenomen en naar de Aarde geleid. Om de beurt klauteren we in het holletje, voorzichtig langs de bemoste wortels. Vraag maar aan de Beuken hoe ze je kunnen helpen. Luister maar! Vraag wat je nodig hebt. Luister maar! Het zijn je verwanten. Ze luisteren onvoorwaardelijk naar jou. Dat is wat Liefde doet. In de relatie met de Beuken voelen we hoe onze hartslag synchroniseert met de Puls van de bomen. Beyond words.
