Djúpalónssandur Het staartbeen van de wervelkolom is een antenne. Dat ontdek ik op het strand van Djúpalónssandur. Het strand ligt vol met afgeronde lavasteentjes, de één nog mooier dan de ander. De oceaan rolt af en aan om ze rond
Thingvellir – de adaptieve functie bij behoud van leven en vitaliteit.
Slechts een klein muurtje klauteren we over, langs een smal paadje en plotseling staan we er dan. De wind valt weg. Weg van de toeristendrukte kiezen we deze kleine doorgang. Mijn voeten zakken zachtjes in het mos van de lavastenen.
Thuisgevoel
Andere grond, ander gevoel De talloze reizen in mijn kinderjaren tussen Nederland en Zwitserland in de zwarte Zephir zijn meer dan slechts af en aan reizen. Het zijn verplaatsingen naar ander landschap, naar andere grond, naar een andere verbinding met