In het Bentwoud moet veel gemanaged worden. De vogels hebben jongen. Iedere dag is het crisis om die kleintjes in leven te houden en te leren op zichzelf te leven. Op een zonovergoten dag struinen we door ouderwetse weilanden vol
Verbinden met de Natuur vraagt bewust waarnemen
Niet lang na de laatste Dialoog in Coronatijd mailt zij mij. Zij wil verder praten over Verbinden in veranderende tijden. Ik nodig Elsa van der Drift uit voor een Dialoog in de Duinen. Wandelend in de Duinen van de Ganzenhoek
Wat er gebeurde met de levenskrachtige Persephone
Heerlijk om te voelen hoe de Zon met haar warmte ons en de Natuur weer wakker kust. Na de winter, die dit jaar vooral in onze samenleving erg koud was, komt er buiten weer wat warmte. Onwillekeurig moet ik denken
Hoe de magiemix van alchemie zich nu aandient
In de Kaapse Bossen op de Utrechtse Heuvelrug bij Maarn ligt het officiële stilste plekje van Nederland. Op Eerste Paasdag wandel ik er langs tijdens een mooie rondtocht uit het boekje van de Heuvelrug Vierdaagse. Na een klein uurtje rijden
Navigeren in de leegte
De afgelopen week had ik een aantal momenten waarbij ‘Leegte’ aan de orde kwam in het gesprek. ‘Leegte’ is zo’n nevelig woord waarbij je goed moet doorvragen wat de ander daarmee bedoelt. Toen ik mijn ervaringen nog eens terugspeelde in
Wat ik ontdekte over ‘Erbij blijven’.
Recent sloot ik aan bij een Dialoog, waar veel te beleven was rond Erbij blijven. Dat dit één van de moeilijkste aspecten van een diepgaande dialoog is, werd me weer pijnlijk duidelijk. Erbij blijven, met je volledige oordeelsvrije aandacht is
Wat het levensweb mij leert
‘Contact met de Natuur’, het klonk mij abstract in de oren. Totdat ik ontdekte hoe dat eenvoudig kan. Dat je eenvoudig contact kan leggen met het levensweb. Zo ontdek ik steeds opnieuw wat het levensweb mij leert. Het zit zo.
Wat ik leerde van Trage Tijdlijnen
Alweer jaren geleden beleefde ik ook zo’n tijd van grote veranderingen. Net als nu, in coronatijd. In een droom werd duidelijk, dat ik mijn toenmalige werkzaamheden moest stoppen en mij aan verandering kon overgeven. De routine en de vanzelfsprekendheid had
Waarom Woede levensreddend kan zijn
Terwijl mijn krant in hyperbole taal spreekt over de rellen, de woede uitvergroot, veroordeeld en de lezer bang maakt voor de eigen gevoelens van woede, besluit ik om Woede tegen het licht te houden van het autonome zenuwstelsel. Omdat het
Hoe eindigende cycli bevrijden.
“Als je stil op dat bankje gaat zitten, lopen ze op een dag gewoon voorbij”, zei de boswachter tegen mij. Op deze klaar lichte dag verwacht ik echter geen spektakel. Terwijl ik diep in mijzelf verzonken raak, zie ik plots