Take the Journey, naar de Noord- en Westkust van Jutland. ‘Land van het Licht’, waar de Oostzee en de Noordzee elkaar ontmoeten. Land met de lange kustlijn, van de windmolens en vuurtorens, van de oneindige graanvelden en talloze prehistorische megalieten.
Mijmerend op een bankje en kijkend naar het oeroude, paradijselijke landschap met Jeneverbessen dringt zich een inzicht op: Onthouden wat vergeten is. We hebben een oude cultuur, een traditie, een oude gemeenschap. Waarin Kennis en Wijsheid geborgen is. Laten we
Illusie en focus, dat is waar mijn Reisgenoot vandaag tijdens een Natuurbeleveniswandeling over wil spreken. Zij reageert op de nieuwsbrief van 8 juni: ‘De wereld bestaat alleen in de verbeelding’. Wat haar fascineert is de vraag die ik daarin opwerp:
Glinsterend komt de Geul mij tegemoet. Kleine stroomversnellinkjes babbelen met de omgeving. Meanderend, dan weer wat breder, dan weer wat smaller. Een paar weken geleden vond ik een klein boekje ‘De Geul van bron tot monding‘ van Olaf op den
De Zomerzonnewende, de Zon staat op zijn hoogste punt. In het veld van Ruimte en Vrijheid lopen we met 13 vrouwen het labyrint. Eén voor één slingerend over de paden halen we terug wat we ooit verloren zijn om volledig
Hoe kunnen we het Pad van de vrouwelijke Krijger bewandelen? Hoe kunnen we dansen met de krachten van de Natuur? Met de Lijnen van energie in het land en onze gemeenschap? Met intuïtie ipv met wilskracht of persoonlijke kracht? We
Uitkijkend over het water laat ik woorden verschijnen voor een groep vrouwen van een groot internationaal bedrijf. Het zijn vrouwen in de Overgang, die de overgang in hun bedrijf begeleiden. Vrouwen met de Wijsheid van de Overgang dienen een plek
Uren heb ik hier zitten kijken, ervaren, mij mee laten nemen. De Oceanen spreken boekdelen. Op het uiterste noordpunt van Cape Te Reigna van het Noordereiland van Nieuw Zeeland. Heilige grond voor de Maori. Rond de kust ontmoeten de Tasman
Het Heilige Midden Waterig, deinend door de bochten, vormloos, net uit de diepe slaap. Uit de peilloze diepte van de onbegrensde Ruimte, Wakker gekust. Dwalend nu door de mist, onbestemd nog, uit de tijd. In een eindeloos wiegen van Pure
Zilverlicht en Aarde Zilverlicht en Aarde Zusters van verlangen naar elkaar, uiteen gedreven. Zilverlicht, de Spiegel van de Aarde, koel en helder, laserlicht welhaast, zoekt het Vuur van haar Zuster, de Aarde. Aarde, Baarmoeder van Vuur, vol van Leven en