Betekenisvolle gesprekken
Ooit had ik een prachtige ontmoeting met Guy. Het Gesprek dat wij hadden deed mij beseffen, dat ik gelegenheid wil bieden tot het voeren van betekenisvolle gesprekken om samen te ervaren hoe de Natuur en de Aarde ons altijd dragen.
Ontmoeting
Het is alweer even geleden. Op vakantie loop ik een stuk van de Grande Randonnée 67 dwars door de Cevennes. Ik voel de behoefte om met medewandelaars in gesprek te zijn.
De dag belooft warm te worden, ik ga vroeg op stap. Ik vertrek vanaf Barre de Cevennes waar je comfortabel kunt overnachten.
Het pad is overzichtelijk. Rond lunchtijd, ik ben dan al zo’n 4 uur onderweg, komt mij een man tegemoet. Rustig leunt hij bij iedere stap op zijn wandelstok, toch wel een zware rugzak en zijn grijze haren plakken op zijn voorhoofd. Met zijn jaren heeft hij opvallend ‘droge’ benen: goed getraind en tanig.
Je binnenleven even naar buiten omkeren
“Bonjour! Waar gaat u naar toe?”
“Zover als mijn benen mij vandaag willen brengen”.
We wisselen wat uit over onze routes en plannen en hoe prachtig het hier is. En hoe warm! “Quelle chaleur!“.
We kijken elkaar een ondeelbaar moment aan en ik stel voor om samen onze picknick op te peuzelen.
“Waarom wandelt u?”, vraag ik hem nadat wij ons op een prachtig uitzichtpunt hebben geïnstalleerd.
Het is een tijdje diep stil. Dan begint hij te vertellen.
“Afgelopen winter is mijn vrouw na een lang ziekbed overleden. Heel verdrietig. Tijdens haar ziekte moedigde zij mij aan om te blijven wandelen. Om mij te oriënteren op mijn toekomst alleen. Dat ben ik blijven doen na haar overlijden. Wandelen en mij oriënteren”.
Ik ben onder de indruk van zijn openhartigheid en laat langzaam binnenkomen wat zich in hem en tussen ons afspeelt.
“Hoe is het nu voor u om deze dagen te wandelen?”
“Het wandelen is fijn en troostrijk. De Natuur en het contact met de Aarde doen mij goed. Maar als ik na een paar dagen thuiskom, is er niemand met wie ik kan delen hoe ik verder wil”.
Die conclusie komt ook bij hem hard aan. De confrontatie met alleen zijn.
We praten nog een tijdje door en het lijkt of ik hem al jaren ken. Zo vertrouwelijk praten we met elkaar. Zijn stem komt weer een beetje op gang na al dat praten en ook zijn handen bewegen levendiger.
Na een uurtje besluiten we weer verder te gaan. Ieder onze eigen richting.
“Ik wil je heel erg bedanken voor het gesprek. Het brengt mij veel om mijn ‘binnenleven even om te keren naar buiten”. Onze ontmoeting is echt van betekenis voor mij. Par hasard, je m’apelle Guy“.
“Merci bien Guy, ik wens je een betekenisvol en liefdevol vervolg van je Wandeling”.
Gelegenheid bieden
Ik denk nog vaak terug aan Guy. Hoe hij mijn bewustzijn voor het belang van betekenisvolle gesprekken voedde.
Dit is de reden waarom ik dit werk wil doen. Ik gelegenheid wil bieden tot het voeren van aandachtige gesprekken. Het liefst doe ik dat buiten, als het kan, om te voelen hoe de Natuur en de Aarde ons altijd dragen.
